Ile waży koń trojański rankingów i szkolnych ocen?

 

Nigdy nie uczę moich uczniów.

Ja tylko staram się zapewnić im warunki,

w których mogą się uczyć.

Albert Einstein

 

 

Dyskusja nad ocenami to nie krytyka wymierzona w dotychczasowy system norm edukacyjnych, lecz refleksja nad ich wymiarem, wpływem i przekazem.

Świat dynamicznie przeobraził wartości materialne, mierzalne, policzalne. Przewidywalność, rzekome poczucie pewności stanęły pod znakiem zapytania. Pandemia, kwarantanna, teraz – okrucieństwo wojny… Poczucie zagrożenia, niepewności i przerażenie walczą z poczuciem obowiązku, terminarzem zakodowanym na zbliżające się egzaminy ósmoklasisty, matury… 

W polskich szkołach otwiera się drzwi  tolerancji i  szacunku wobec różnic językowych, programowych i kulturowych. Obecność kolegów z Ukrainy daje polskiej młodzieży lekcję człowieczeństwa. To najważniejszy obszar edukacji, to najistotniejsze, co możemy przekazać  naszym dzieciom.

Pakując kolejne oceny do  szkolnego dziennika musimy mieć na uwadze kryteria sukcesu -  te, które uległy zmianom na skutek wymienionych wcześniej wydarzeń.  Zaciekawienie wiedzą i szacunek wobec dziedzictwa wzrastają tylko w dobrych warunkach.   Warunki panujące w danej społeczności nie zawsze są komfortowe, ale zawsze i w każdym momencie dziejowym są odpowiednie dla tworzenia kultury. Nie pozwólmy jej podporządkować dominacji monologu. Zacznijmy od naszych klas, szkół, domów. Od tego zależy w znacznej mierze przyszłość tych pokoleń, które jeszcze dziś zasiadają w ławkach.

A tymczasem wsłuchajmy się w głos uczniowski. Czy chcemy takiej oceny? Jak oceny spostrzegają uczniowie? Czy relacja uczeń -  nauczyciel jest konieczna w edukacji młodzieży? Czy dzisiejsze oceny to te same, które otrzymywali nasi rodzice, dziadkowie?

Zapraszamy do kolejnego Przegadulca

Aneta Przedlacka-Studniak, psycholog

Izabela Rachowicz, polonistka